Bài hát Tố Côn Báo Lỗi

Tố côn - Bài Cốt
指尖透过阳光的温度
似乎能把一切看的很清楚
若叶可障目 越行越孤独
踏荆棘不动 便一生也 不知痛

藏匿于人海偶然回顾
才发觉早已遗忘最初温度
有难过时候 有迷茫时候
偶尔会寂寞 你陌生的 那个我

鲲于飞千万里 游曳天地如浮沉星旅
喧嚣纵四面起 也困不住天空的飞鱼
行于此生未尽 纵然孤寂也不算流离
若是世俗到底 才算辜负 当时自己

鲲于飞千万里 掩映辉明更变寒暑意
俯仰成一天地 穷尽山水难以追光阴
行入他生梦里 何其有幸得陌路相遇
溯于同途逆旅 若是执迷 谢你之愚

有人懂这段漫长的路
又怎么能算是我寂寞孤独
穷一生追逐 画白马荣枯
葬骨与高山 恰恰可触 你眉目

还记得最初梦的轮廓
第一次感动你的是哪首歌
陪你过夜色 教你懂沉默
明媚或寂寞 微微褪色 那首歌

鲲于飞千万里 游曳天地如浮沉星旅
喧嚣纵四面起 也困不住天空的飞鱼
行于此生未尽 纵然孤寂也不算流离
若是世俗到底 才算辜负 当时自己

鲲于飞千万里 掩映辉明更变寒暑意
俯仰成一天地 穷尽山水难以追光阴
行入他生梦里 何其有幸得陌路相遇
溯于同途逆旅 以梦为旅 则鲲于心
Pinyin:
Zhǐ jiān tòuguò yángguāng de wēndù
sìhū néng bǎ yīqiè kàn de hěn qīngchǔ
ruò yè kě zhàng mù yuè xíng yuè gūdú
tà jīngjí bù dòng biàn yīshēng yě bùzhī tòng

cángnì yú rén hǎi ǒurán huígù
cái fājué zǎoyǐ yíwàng zuìchū wēndù
yǒu nánguò shíhòu yǒu mímáng shíhòu
ǒu'ěr huì jìmò nǐ mòshēng dì nàgè wǒ

kūn yú fēi qiān wàn lǐ yóu yè tiāndì rú fúchén xīng lǚ
xuānxiāo zòng sìmiàn qǐ yě kùn bù zhù tiānkōng de fēiyú
xíng yú cǐshēng wèi jìn zòngrán gūjì yě bù suàn liúlí
ruòshì shìsú dàodǐ cái suàn gūfù dāngshí zìjǐ

kūn yú fēi qiān wàn lǐ yǎnyìng huī míng gèng biàn hánshǔ yì
fǔyǎng chéngyī tiāndì qióngjìn shānshuǐ nányǐ zhuī guāngyīn
xíng rù tā shēng mèng lǐ héqí yǒuxìng dé mòlù xiāngyù
sù yú tóng tú nìlǚ ruòshì zhí mí xiè nǐ zhī yú

yǒurén dǒng zhè duàn màncháng de lù
yòu zěnme néng suànshì wǒ jìmò gūdú
qióng yīshēng zhuīzhú huà báimǎ róng kū
zàng gǔ yǔ gāoshān qiàqià kě chù nǐ méimù

hái jìdé zuìchū mèng de lúnkuò
dì yī cì gǎndòng nǐ de shì nǎ shǒu gē
péi nǐguò yèsè jiào nǐ dǒng chénmò
míngmèi huò jìmò wéiwéi tuìshǎi nà shǒu gē

kūn yú fēi qiān wàn lǐ yóu yè tiāndì rú fúchén xīng lǚ
xuānxiāo zòng sìmiàn qǐ yě kùn bù zhù tiānkōng de fēiyú
xíng yú cǐshēng wèi jìn zòngrán gūjì yě bù suàn liúlí
ruòshì shìsú dàodǐ cái suàn gūfù dāngshí zìjǐ

kūn yú fēi qiān wàn lǐ yǎnyìng huī míng gèng biàn hánshǔ yì
fǔyǎng chéngyī tiāndì qióngjìn shānshuǐ nányǐ zhuī guāngyīn
xíng rù tā shēng mèng lǐ héqí yǒuxìng dé mòlù xiāngyù
sù yú tóng tú nìlǚ yǐ mèng wèi lǚ zé kūn yú xīn