Çeviri & Sunum: Yukinohana :)
15.11.11 tarihli Lee Sora's Second Proposal programından.
All rights @KBS & YG Ent.
*
EVİM
Başım dönüyor kapımdan içeri adımımı attığımda
Çünkü huzur bölgemin sınırı burası
Tozlar altında kaldı kalbimi kirleten gereksiz duygular
Ölüm bulur beni çıkarsam buradan dışarı
Alışıldık hüznümden çok
Alışılmadık mutluluğumdan nefret ettim ben, boşa attım adımlarımı
Korkuyorum yıpranmış bir çift ayakkabı olmaktan
Çünkü dünya, zaman, insanlar hilekâr yerine koydu beni
Unutuyorum
Kapımda biriken gazete ve fatura yığınları gibi
Dünyanın düşünce ve taleplerini
Yığmayın önüme
Evim burası, rahat bırakın beni
Yeter ki girmeyin buraya
Ağlıyorum şimdi gözyaşları olmaksızın
Nefes alırcasına ağlıyorum yine
Evim olmuş hüzünlerimden
Adım atmaya çalışsam da dışarı, ağlıyorum eşiğinde kapının yine
Ağlıyorum farkında bile olmadan
Hak ediyor muyum mutlu olmayı?
Neden boğuldum sığ yaralara?
Ok yağmuruna karşı yürümek gibi yaşamak
Fakat niye kalbime koyulmuş böyle büyük bir hedef tahtası var?
Bir sondan diğerine koşuyor duygularım
Geriliyor, nefesten kesiliyorum yavaş adımlarıma rağmen
Taşıyamıyorum kalbimi ve kaybediyorum dünyayı
Birkaç adım kalan mutluluğa, bir parça daha yaklaşıyorum her adıma
Dehşetli olabilir bu kimi insanlar için
Fakat gülmekten daha doğal benim için
Ağlamak kolay, nefes almak gibi
Ne kadar içinde tutarsan o kadar çok verirsin dışarı
Nefes alayım bırakın, evim hüzündür benim
Burada kalmak istiyorum, evimde
Mutluluğa çıksam da bir anlığına
Artık biliyorum ki evime döneceğim daima
Ağlıyorum
Nefes alırcasına ağlıyorum yine
Evim olmuş hüzünlerimden
Adım atmaya çalışsam da dışarı, ağlıyorum eşiğinde kapının yine
Ağlıyorum farkında bile olmadan
Evim olmuş hüznüme
Evim olmuş hüznüme
Davet edebilir miyim seni de?
Ağlıyorum şimdi gözyaşları olmaksızın
Nefes alırcasına ağlıyorum yine
Evim olmuş hüzünlerimden
Adım atmaya çalışsam da dışarı, ağlıyorum eşiğinde kapının yine
Ağlıyorum farkında bile olmadan