"Sen benim sert iklimli dağları andıran gönlümde açan bir çiçeksin. Adına sevda dediğim... Sen benim sevda çiçeğimsin."
''Madem bana çiçeksin dedin sen beni buradan...'' diyerek işaret parmağımı sol göğsüne dokundurdum. ''Koparmadığın sürece solmam ben. Toprakların kurak olsun, gönül iklimin zorlu olsun ne fark eder? Ben senin sevgine, merhametine, korunaklı kollarının altında saklanmaya muhtacım. Kokum da renklerim de feda olsun sana.''
YAZAR: RABİA YÜKSEL
SESLENDİREN: CİHAN BOZACI