Girdab-ı belaya düşünce başım
Dağıldı başımdan yaranım eşim
Bana sadık kalan bir tek yoldaşım
Aşk oldu benimle ölene kadar
Yüze gülen dostlar çıktı meydana
Bana da buldular nice bahana
Hulusi kalp ile sarılan bana
Aşk oldu benimle ölene kadar
Yıkılmış gönlümün mimarı olan
Benimle ağlayıp benimle gülen
Ahd-ı ikrarına vefalı kalan
Aşk oldu benimle ölene kadar
Kahrını lütfunu bir gözle gören
Oturup yanında derdini soran
Silip gözyaşımı teselli veren
Aşk oldu benimle ölene kadar
Meluli'den başka bir dost tutmayan
Meyli muhabbete leke katmayan
Azrail de gelse perva etmeyen
Aşk oldu benimle ölene kadar
Söz : Meluli Baba
(Fotoğraf : Meluli Baba)